Avani Lekhara - Inspirational Story

 

Truly Inspirational Story of Avani Lekhara

PC : Google

From a horrific car accident in 2012 to winning gold in 2021, 

In just 9 years, SHE has seen it all.

Her story stands as an inspiration for countless others battling disabilities.

From a life-threatening accident to becoming a para shooter par excellence, She has gone through it all and braved the odds to come out on top. 

As her twitter bio reads ‘Life consists not in holding good cards, but in playing those cards you hold, well,’

Avani Lekhara was born November 8, 2001 in Jaipur, Rajasthan.

She sustained spinal cord injuries in a car accident in 2012. This accident disrupted her movements and made her wheelchair-bound. It left her powerless. 

The young champ did not let her injuries discourage her and took up shooting after feeling a connection to the sport when her father took her to the shooting range. Encouraged by her father, Avani was urged to make the most of her ability rather than disability, competing in a range of sports from an early age. And the 12-year-old had faith in her own abilities. 

However, her path towards success was riddled with obstacles as she had to overcome both physical and mental battles. And you don't find too many para-coaches. Techniques are different as the requirements are different. 

‘To live with a disability is a victory in itself,’ she said in 2019 when asked about her journey. 

 

Avani Lekhara is India's first woman to win a Paralympic Gold Medal. She achieved this feat at the Tokyo 2020 Paralympic Games. She also made a new Paralympic Record and equalled the World Record. Avani finished with a Paralympic Record and in-process equalled the World Record with 249.6 points.

With the silver medal on August 29, 2021, Bhavina Patel became the first table tennis player ever to win a medal at the Paralympics for India. PCI chief Deepa Malik was the first Indian women to win medal in Paralympics. Deepa had won silver at Rio 2016 in women's shot put. 

 

An unsung hero amongst all this is India's golden man Abhinav Bindra who has also played an instrumental role in getting Avani to where she is today. She read Abhinav Bindra's autobiography and was inspired to carry on her pursuit for shooting. He wish was to do something similar to what he did for India and she has done exactly that by winning a gold medal at Tokyo.

@BhagirathShelar

राष्ट्रीय क्रीडा दिन

National Sports Day

PC : Google

  

२९ ऑगस्ट राष्ट्रीय क्रीडा दिन. हॉकीचे सर्वकालीन महान खेळाडू मेजर ध्यानचंद या महान खेळाडूचा गौरव म्हणून २९ ऑगस्ट हा दिवस राष्ट्रीय क्रीडा दिन म्हणून देशभर साजरा केला जातो. या दिवशी राष्ट्रपतींच्या हस्ते राजीव गांधी  खेलरत्न पुरस्कार, अर्जुन पुरस्कार, द्रोणाचार्य पुरस्कारांचे वितरण  करण्यात येते. शिवाय खेळातील सर्वोच्च जीवन गौरव पुरस्कार म्हणून २००२ पासून ध्यानचंद पुरस्कार देण्यात येतो. आपल्या कारकिर्दीत खेळात असामान्य कर्तृत्व दाखविणाऱ्या आणि निवृत्तीनंतरही त्या खेळासाठी जीवन वेचणाऱ्या क्रीडापटूला ध्यानचंद जीवन गौरव पुरस्काराने सन्मानित करण्यात येते.

आजच्याच दिवशी १९०५ रोजी उत्तरप्रदेश मधील अलाहाबाद येथे मेजर ध्यानचंद यांचा जन्म झाला होता. त्यांचे वडील सोमेश्वर दत्त सिंग हे आर्मी मध्ये असल्याने त्यांच्या वारंवार बदल्या होत.  वडिलांच्या निवृत्तीनंतर १९२२ साली वयाच्या १६ व्या वर्षी ते स्वतः आर्मीत दाखल झाले. त्यावेळी ते आर्मीच्या रेजिमेंटमध्ये होणाऱ्या हॉकी सामन्यात खेळताना त्यांचे हॉकीतील कौशल्य पाहून मेजर बाले तिवारी यांनी त्यांना हॉकीमधील बारकावे शिकवले. ते त्यांचे हॉकीमधील गुरु होते. पुढे  मेजर ध्यानचंद हे हॉकीमध्ये इतके रमले की हॉकी म्हणजे त्यांचा जीव की प्राण ठरला. १९२२ ते १९२६ या कालावधीत त्यांनी रेजिमेंटच्या विविध स्पर्धांमध्ये आपले कौशल्य दाखवले. हॉकीतील त्यांच्या कर्तृत्वामुळे न्यूझीलंड दौऱ्यावर जाणाऱ्या इंडियन आर्मीच्या संघात त्यांची निवड झाली हा दौरा त्यांनी गाजवला. या दौऱ्यात त्यांनी आपल्या संघाला १८ विजय मिळवून दिले, दोन लढती बरोबरीत सुटल्या तर फक्त एका लढतीत पराभव स्वीकारला. हा दौरा त्यांच्यासाठी टर्निंग पॉईंट ठरला. या दौऱ्याने त्यांना जगभर नाव मिळवून दिले. या दौऱ्यानंतर त्यांना लान्स नायक म्हणून बढती मिळाली.

केवळ भारतच नाही तर जगातील अनेक दिग्गज खेळाडू त्यांच्या खेळाच्या प्रेमात पडले. ध्यानचंद यांचे हॉकी खेळण्याचे कौशल्य अफलातून होते. चेंडूवरची नियंत्रण ही त्यांची खासियत होती. चेंडू त्यांच्या ताब्यात असताना, मैदानावर कोणी खेळत नाही असेच वाटायचे. चेंडू त्यांच्या स्टिक जवळून हलतच नसे म्हणून त्यांच्या स्टिक मध्ये चुंबक बसवला आहे अशी अफवा तेंव्हा पसरली होती.

हॉकी हा सांघिक खेळ आहे तो संघ भावनेनेच खेळला पाहिजे असे त्यांचे मत होते म्हणूनच चेंडूवर अफलातून नियंत्रण असूनही ते आपल्या सहकाऱ्यांना  अचूक पास द्यायचे. हॉकीतील त्यांच्या या कौशल्यामुळेच त्यांना हॉकीतील जादुगार असे म्हटले जायचे. मेजर ध्यानचंद यांनी आपल्या जादुई खेळाने देशाला १९२८ (अँमस्टरडॅम) १९३२( लॉस अँजेलीस ) आणि १९३६ (बर्लिन) अशा सलग तीन ऑलिम्पिक स्पर्धांमध्ये हॉकीत भारताला सुवर्णपदक जिंकून दिले होते. १९३६ मधील भारत जर्मनी यांच्यातील ऑलिम्पिकच्या अंतिम लढतीत ध्यानचंद यांच्या हॉकीतील कौशल्याने  जर्मनीचा हुकूमशहा ऍडॉल्फ हिटलर यांनाही वेड लावले होते. त्यांच्या या असामान्य कौशल्याने भारावलेल्या हिटलर यांनी त्यांना जर्मन नागरिकत्व देण्याची तसेच इंग्लिश इंडियन आर्मीत मेजरपद व कर्नल पदापर्यंत बढती देण्याचीही ऑफर दिली होती, पण देशप्रेमी व स्वाभिमानी ध्यानचंद यांनी ती नम्रपणे नाकारली होती.

लॉस अँजेलीसमध्ये खेळलेल्या भारतीय संघाचे वर्णन एका अमेरिकन पत्रकाराने पूर्वेकडील वादळ असे केले होते. ध्यानचंद १९५६ मध्ये निवृत्त झाले त्याचवर्षी भारत सरकारने त्यांना पद्मभूषण देऊन गौरवले. निवृत्तीनंतर पटियाला येथील राष्ट्रीय क्रीडा संस्थेत मुख्य प्रशिक्षक म्हणून त्यांनी तरुण खेळाडूंना प्रशिक्षण दिले. भारताला सुवर्णयुगाची अनुभूती देणाऱ्या या महान हॉकीच्या जादूगाराला मरणोत्तर भारतरत्न गौरवाने सन्मानित करावे अशीच तमाम भारतीय क्रीडा रसिकांची इच्छा आहे.

@BhagirathShelar

"" गताहारी अमावस्या ""

दिव्या दिव्या दिपत्कार 

काशी कुंडल मोतीहार

दिव्याला पाहून नमस्कार |

दिवा लावला देवापाशी

उजेड पडला तुळसीपाशी

आमचा नमस्कार सर्व देवांच्या चरणापाशी ||

दीप अमावस्येच्या च्या सर्वांना शुभेच्छा.🙏🏻

PC : Google

आपल्या हिंदू सणांना बदनाम करायचे काम नेहमी हिंदूंकडूनच केले जातं....

दीप अमावस्येला काही लोक गटारी अमावस्या असे संबोधून हिंदू धर्म बदनाम करत आहे, मुळात गटारी असा कोणताही सण आपल्या धर्मात नाहीये, हे नामकरण काही पिदोड्या लोकांनी केले आहे व त्यांच्या व्यापारात ज्यांचे आर्थिक हितसंबध गुंतले आहेत त्यानी त्याला हवा दिली आहे. या सणाला घरातले सर्व दिवे धुवून पूजा केली जाते. दिवे आपल्या  जीवनातील अंधार दूर करून आपल्याला प्रकाश देतात, त्यांच्याविषयी कृतज्ञता व्यक्त करण्याचा हा सण, गटारी अमावस्या न म्हणता अग्नीप्रती कृतज्ञता व्यक्त करणारी दीपपूजन दीप अमावस्या असे म्हणतात..! दर्श अमावस्या म्हणावे अगदी चेष्टेने सूद्धा गटारी म्हणू नका.

      कोणताही धर्म  ह्या दिवशी दारू प्यायला सांगत नाही, उलट दिव्यांची पूजा करून त्यांच्याविषयी कृतज्ञता व्यक्त करायला सांगतात. या दिवशी घरी तसेच मंदिरात दीपपूजन करावे वेळीच सावध व्हावे, उद्या महाराष्ट्र तील नवीन पिढीला  वाटेल धर्मच गटारी साजरी करायला लावतो, आणि या दिवशी भरपूर दारू प्यावी. 

PC :BhagirathShelar instagram wall

आपल्या कडे दर्श अमावस्या नंतर आहारात बदल केला जातो. या दिवसाला गताहारी (जो आहार गेला आहे तो) किंवा दिप अथवा दर्श अमावस्या असे म्हणतात. आपल्या प्रत्येक सणांची नावे हि संस्कृत भाषेवर आधारित आहेत. "Gutter" हा इंग्रजी शब्द आपल्या सणाला खोडसाळ पणे या ठिकाणी जोडण्यात आलेला आहे. आपली लायकी गटारात लोळायची आहे असे आपल्याला हिणवले गेले व दुर्दैव हे की आपण ते खरे ठरवण्याच्या मागे लागलोय.

आपल्या महान सनातन संस्कृतीची जाणीव ठेवा... आपल्या प्रत्येक सणाला एक मोठा आणि गहन अर्थ आहे. आपल्या सणांची बरोबरी कुठलाही सण करू शकत नाही. म्हणूनच आपले सण आपणच आपल्या संस्कृतीनुसार साजरे करू या....

गटार(Gutter) नव्हे, गताहार

      गत = मागील, जुने, गेलेले, आता नाहीं ते

      आहार = भोजन

      गत+आहार = गताहार

      जसे...

      शाक+आहारी = शाकाहारी

      तसे....

      गत+आहारी = गताहारी

गत+आहारी+अमावस्या=गताहारी अमावस्या

या दिवशी देवघरातील दीप पुजन  करतात.....

               येत्या रविवारी ८ऑगस्ट २०२१  रोजी दीप अमावस्या आहे. हिंदूंच्या सर्वाधिक कुचेष्टेचे, विकृत विनोदांचे जे सण आहेत त्यात वटपौर्णिमेनंतर दीप अमावस्या हा सण येतो. व्यक्तिगत पातळीवर गटारी साजरी करण्याचा प्रत्येकाला हक्क आहे. पण दीपपुजेऐवजी केवळ गटारी म्हणून याला सर्वत्र कुप्रसिद्धी मिळू नये असे वाटते. जो आपला सणच नाहीये त्यासाठी आपण आपला धर्म,आपली संस्कृती का म्हणून बदनाम करायची ? उलट महाराष्ट्रातील सर्वजातींच्या लाखो घरांमध्ये मोठ्या भक्तिभावाने या दिवशी दीपपूजन केले जाते. 

 हजारो वर्षांची परंपरा असलेल्या आपल्या धर्मात याच्या मागचे विज्ञानही सामावलेले आहेच. पूर्वी या दिवशी मांसाहार करून गौरींच्या जेवणापर्यंत मांसाहार बंद ठेवला जात असे. प्राण्याच्या शरीरातून जगभर पसरलेला कोरोना लाखोंचे प्राण घेत सुटला आहे. किमान या पावसाळी दिवसांमध्ये मांसाहार बंद ठेवण्याची तीव्र गरज आणि आपली प्रथा किती दूरदर्शीपणे आपल्या पूर्वजांनी योजली आहे हे यावर्षी प्रकर्षाने अधोरेखित होते आहे.

  ---आपण यामागची वैज्ञानिक कारणे जाणून घेऊया---

१) या ओलसर पावसाळी वातावरणात मांसाहार नीट पचत नाही.

२) बहुतेक प्राण्यांचा हा काळ म्हणजे विणीचा / प्रजननाचा काळ असतो. याच काळात प्राण्यांची हत्या केली  तर नवीन प्राणी जन्मालाच येणार नाहीत. मग वर्षभर खायला प्राणी मिळणार कुठून ? याचा  साऱ्या निसर्गचक्रावरच विपरीत परिणाम होतो.त्यामुळे निसर्गपुत्र कोळीबांधव या काळात मासेमारी करीत नाहीत आणि सरकारी पातळीवरूनही मासेमारीवर बंदी घालण्यात येते. 

३) या दिवसात बाहेरच्या दमट वातावरणामुळे प्राण्यांच्या शरीराच्या आत आणि शरीरावरील त्वचेवर अनेक घातक जीवजंतू असण्याची शक्यता असते. शिजविताना त्यांचा पूर्ण नाश न झाल्यास त्याचाही खाणाऱ्याला त्रास होऊ शकतो.

४) वातावरणात ओलावा असतो. मांस किंवा मासे नीट न ठेवल्यास ते  हवेतील वाढलेल्या  जंतूंमुळे कुजण्याची प्रक्रिया अधिक वेगाने होते. 

५) आज विविध लसी, अत्यंत परिणामकारक प्रतिजैविके, औषधे उपलब्ध असूनसुद्धा, धुमाकूळ घालणाऱ्या विविध साथीना आवर घालणे कठीण झाले आहे. अनेक  घातक रोगांच्या जीवघेण्या साथी, ह्या अस्वच्छ प्राण्यांच्या शरीरावर वाढणाऱ्या जंतुंमुळे पसरतात. म्हणून या दिवसात मांसाहार टाळल्यास जंतू संसर्गाचा धोका कमी होतो. 

 अशा सर्व कारणांमुळे या दिवसाला धार्मिक जोड दिली गेली आहे.त्यामुळे  आपोआपच निसर्गाचा तोल साधला जातो.

   ---या दिवसात शाकाहार करण्यामागेही शास्त्रीय कारणे आहेतच--

१ ) अत्यंत दुर्मिळ आणि प्रकृतीला पोषक अशा अनेक भाज्या आणि रानभाज्या याच काळात उगवतात. संपूर्ण वर्षभरात या भाज्या पुन्हा पाहायलाही  मिळत नाहीत.

२) शाकाहार केल्यामुळे अशा भाज्या आपोआपच खाल्ल्या  जातात. 

३) तुलनेने शाकाहाराचे या दिवसात नीट पचन होते.                                              

४) विविध उपासांच्या दिवशी खाल्ल्या  जाणाऱ्या कंदमुळांच्या आहारामुळे त्यातील अनेक दुर्मिळ खनिजे आणि उपयुक्त पोषक घटक अपोआप शरीराला लाभतात. 

५) कायम मांसाहार करणाऱ्यांच्या पचन संस्थेवर नेहेमी येणारा ताण, या शाकाहारी बदलामुळे कांही काळ कमी होतो.  

तेव्हा हिंदू बांधवांनी ह्या सणाविषयी लोकांमध्ये जागृती करा, सणाला  विकृत वळण लागले आहे ते थांबवण्यासाठी प्रयत्न करावे, ही विनंती 🙏🏻

श्रावण जरूर पाळा, गटारीची कुप्रसिद्धी टाळा.....!!

@BhagirathShelar

#friendship_day ❤️😘

Pic credit : Google

#मैत्रीची_व्याख्याच_होऊ_शकत_नाही 

मैत्री ढोलताशे पिटून फ्रेंडशिप बॅंड बांधून व्यक्त करण्याची बाब नाही, ती अंत:करणातून जोडली जाते. ती जाणून घेण्यासाठी अंतःकरणाचाच मार्ग अनुसरावा लागतो. मैत्री ही निरंतर वाहणार्‍या गंगेसारखी निर्मळ व पवित्र असते.

पहिल्या पावसानंतर येणार्‍या मातीच्या सुगंधासारखी धुंद व हळुवार वार्‍याच्या स्पर्शासारखी सुखद जाणीव देणारी असते. अशा या नात्याला पैशांत तोलणे म्हणजे या निर्मळ व पवित्र संबंधाचा अपमान नव्हे काय?

मैत्रीची व्याख्या व्यक्तिपरत्वे आणि कालानुरूप वेगवेगळी असू शकते.माझ्या मते कुणाला गृहीत न धरता, कुणाच्या आयुष्यात अवाजवी लुडबुड न करता एखाद्याशी अंतःकरणापासून स्नेह जपणे म्हणजे मैत्री!

कदाचित मी थोडाफार अंतर्मुख स्वभावाचा असल्यामुळे स्वतःचा स्पेस जपण्यातून ही व्याख्या तयार झालेली असू शकेल.आपल्याजवळ विनासंकोच मन मोकळे करण्यात एखाद्याला विश्वास वाटायला हवा. अशा विश्वासातून मैत्री जास्त परिपक्व आणि परिपूर्ण होते.

दोन तीन ऐतिहासिक मैत्रीची उदाहरणे आठवत आहेत.

कवी_कलश_आणि_छत्रपती_संभाजी_महाराज : 

मैत्रीचा विषय निघाल्यावर ह्या दोघांचे नाव टाळून पुढे जाता येणार नाही.पराकोटीचा त्याग इतका की मैत्रीसाठी जीवाचीही पर्वा न करता मित्राला खंबीरपणे साथ देणारे मित्र म्हणजे कवी कलश. भले कलशांबद्दल काहीही प्रवाद असोत तरीही त्यांनी संभाजी महाराजांसोबत स्वेच्छेने क्रूर मृत्यू पत्करला ह्यातच सगळे आले. ह्याला खऱ्या अर्थाने जीवाला जीव देणारी मैत्री आपण म्हणू शकतो.

पृथ्वीराज_चौहान_आणि_चांदबरदाई :

पृथ्वीराजांचे बालपणापासून असलेले मित्र चांदबरदाई हे सुद्धा पृथ्वीराजांच्या अखेरपर्यंत त्यांच्या सोबत होते. दिल्लीचे शासक म्हणून नियुक्त झाल्यानंतर पृथ्वीराज ह्यांच्या सहयोगातून त्यांनी पिठूरगडाची निर्मिती केली जी आजही जुन्या दिल्लीत पुराना किल्ला म्हणून प्रसिध्द आहे. महंमद घोरीने आक्रमण केल्यानंतर त्यांनी पृथ्वीराज यांच्यासाठी अनेक राजांकडे मदत मागितली पण कोणीही तयार झाले नाही.पराभव झाल्यानंतर शब्दभेदी बाण मारून घोरीला ठार मारावे हा सल्लाही त्यांनीच पृथ्वीराज चौहान यांना दिला होता आणि पृथ्वीराज यांनीही मित्राचा सल्ला सार्थ ठरविला.

कर्ण_आणि_दुर्योधन : 

प्रारंभी सूतपुत्र म्हणून संभावना झालेल्या कर्णाला दुर्योधनाने अंगदेशाचा राजा बनवून कायमचे त्याच्या उपकाराखाली अंकित करून टाकले. कर्णाच्या वाईट काळात दुर्योधनाने साथ दिली आणि ते दोघे मित्र झाले. आपण चुकीच्या पक्षात आहोत ह्याची कर्णाला जाणीव होती तरी दुर्योधनासोबतची मैत्री त्याने आयुष्यभर जपली आणि युद्धात त्याच्याबाजूने लढत त्यासाठी प्राणही दिला.

मैत्रीही एखाद्या अनमोल रत्नासारखीच असते ज्यावर आनंदाचे,समजूतदारपणाचे,विश्वासाचे पैलू पडले की तिची किंमत आणखी वाढते म्हणून खरी मैत्री जपायला हवी.पैसा येईल आणि जाईल पण खरे मित्र कुठल्याही प्रसंगात तुमच्या सोबत असतात.

'मैत्री' ही काही एक दिवस साजरा करण्याचीही बाब नाही. जीवनातील प्रत्येक क्षण मैत्रीचा सोहळा साजरा करायला हवा. मैत्री ही निस्वार्थ असते. एकमेकांच्या सुख-दुखा:त मेतकुटासारखी मिसळून जाणारी असते. कधी कधी असे वाटते की मैत्रीचा हा अर्थ आजच्या झकपक, दिखाऊ जीवनशैलीत पार हरवल्यागत झाला आहे. म्हणूनच हा दिवस साजरा करण्याची गरज भासायला लागली आहे. 

मैत्रीचं हे नाते देवाने आपल्याला दिलेले एक वरदान आहे. मैत्रीद्वारे जीवनातील सुखाचे आणि दुखाःचे क्षण भोगण्याची आणि सोसण्याची शक्ती दिलेली आहे.देवाच्या भक्तीची किंवा श्रावणातील पावसाची चिंब ओल या नात्यात आहे. मैत्री ही पाण्यासारखी ‍तरल तर लोखंडासारखी मजबूत असते. हे नाते जीवनात येणार्‍या कुठल्याही प्रकारच्या वादळात नेस्तनाबूत होत नाही. उलट प्रत्येक वादळाच्या स्पर्शाने नितळ होऊन सोन्यासारखे उजळत जाते. जागतिकीकरणाच्या या युगात आणि मुक्त विचारधारेत मैत्रीची व्याख्या बदलली आहे.

पुनश्च एकदा सर्वांना #मैत्रीदिनाच्या अनंत शुभेच्छा ❤️🥰

✍️ @BhagirathShelar